Dim

In 2010 op een braderie/rommelmarkt door een vriendin attent gemaakt op een pianola “een wat”?  Vroeg ik. “Een pianola, da’s een piano die zelfstandig kan spelen”. Enfin de interesse was meer dan gewekt en na wat heen en weer werd het mijn pianola.

Wat had ik gekocht? Een piano, die volgens een vriend, weliswaar nostalgisch klonk, maar best wel OK was. Een aantal dozen met daarin zo’n 350 pianolarollen met hoofdzakelijk klassieke muziek, ook niet gek. Het pianola gedeelte was zo lek als een mandje maar elektrisch en daar wist ik iets van, dus “appeltje eitje”, toch?

Internet stond nog in de kinderschoenen informatie en documentatie vinden niet eenvoudig, maar toch relatief snel kwam de Nederlandse Pianola Vereniging in beeld met haar restauratiedagen. Ideaal en na vakbekwame begeleiding en een aantal maanden ben ik de trotse bezitter van een werkende:

Vitus Gevaert Humanola expressie pianola met Empeco systeem.

In het bestuur verzorg ik het bulletin, organiseer de evenementen en doe de financiën.